“Kijk, Ivan”, de paralympics gaan van start

Met nog 2 maanden te gaan tot de start van Side to Side is de sportieve basis gelegd om deze onderneming succesvol te kunnen voltooien.  Nu is het enkel nog de conditie onderhouden.  Hopelijk kunnen de paralympische atleten hetzelfde zeggen, want dit betekent dat ze er helemaal klaar voor zijn om vanaf vandaag het beste van zichzelf te geven tijdens de 16 paralympische zomerspelen.

Inderdaad, de 16de nog maar.  Het heeft dan ook tot 1960 geduurd alvorens atleten met een fysieke beperking een plekje konden afdwingen in een olympisch kader.  Dat geeft meteen aan hoe stiefmoederlijk sporters voor mensen met een beperking werden, en nog steeds worden, behandeld.  De tendens is echter positief.  Zo zien we in België een alsmaar groter wordend aanbod aan de horizon verschijnen.  Gelukkig zien we deze groei vaak ook in de schoot van clubs waar vooreerst enkel valide sporters hun gading vonden.  Deze trend geeft sport voor andersvaliden een stevige boost en vergroot daarnaast ook inclusie. 

Over media-aandacht valt nog veel te redetwisten.  Zoek de komende 11 dagen niet naar een paralympisch ochtendjournaal op VRT of naar 12 uur lang liveverslaggeving per dag.  We zullen het moeten stellen met enkele updates per dag.  Zo worden de paralympische spelen toch nog altijd niet helemaal naar waarde geschat.  Maar laten we positief blijven en vaststellen dat de kijk op paralympische sport bij de VRT al verbeterd is.  Ik herinner me nog maar al te goed een gefrustreerde Ivan Sonck die zich boos maakte toen de regie een drietal decennia geleden het waagde – hoe durfden ze – om een rolstoelatleet in beeld te brengen tijdens een gezamenlijke marathon voor valide en andersvalide atleten.

Het is niet altijd even gemakkelijk om elke prestatie op de paralympische spelen goed in te schatten.  Vaak worden er oneindig veel categorieën gecreëerd op basis van de beperking dat het niet altijd even aantrekkelijk is om te kijken naar een finale met slechts 5 atleten.  Anderzijds worden sommige categorieën dan weer samen gezet in 1 competitie wat de eerlijke strijd niet ten goede komt. 

Of iemand nu wint in een race met 5 deelnemers en 2 seconden voorsprong heeft in een sprintnummer of iemand paralympisch kampioen wordt in een millimeterspurt in een peloton van 50 renners, beide atleten verdienen ons respect.  Ze hebben beiden opofferingen gedaan en het hoogste sportieve niveau nagestreefd.  Ze hebben er beiden voor gezorgd dat in hun land jongeren met een beperking meer kansen krijgen om te sporten.  Ze hebben beiden aan de wereld laten zien tot wat een sporter met een beperking in staat kan zijn. 

Met Side to Side proberen we zo ook ons steentje bij te dragen.  We nemen de 4 paralympische gedachten mee op ons pad: vastberadenheid, inspiratie, moed en gelijkheid.

Want een gezonde geest in een gezond lichaam nastreven is belangrijk, zeker ook of misschien zelfs nog meer voor personen met een beperking.

Tot gauw.  Ik ga alvast nog wat de conditie onderhouden.