Leven met spina Bifida, er bestaan heel wat verhalen over. Het ene al wat positiever dan het andere. In de media of online lees je vaak enkel over de negatieve kant van spina bifida. Daarom willen we met deze rubriek inzoomen op positieve verhalen van mensen met spina bifida. In het kader van Side to Side zal in deze rubriek telkens iemand aan het woord komen die zijn of haar ervaringen met leven met spina bifida wil delen.
In aanloop naar de vorige gemeenteraadsverkiezingen peilden we naar de ambities van 7 van onze leden die zich in 2018 kandidaat stelden voor deze verkiezingen.
Nu 6 jaar later de mandaten op hun einde lopen blikken we met deze geëngageerde personen terug op wat er reilde en zeilde in hun gemeente en kijken we of ze dankzij hun inzet het verschil konden maken voor personen met een beperking.
Deze keer dus geen interview met 1 inspirerend persoon met spina bifida, maar wel met 7 personen met een beperking die ongetwijfeld anderen kunnen inspireren om aan politiek te doen of als activist op te komen voor de rechten van personen met een handicap.
Toen we in 2018 polsten naar jullie motivatie om aan politiek te doen, gaven jullie allemaal – bijna vanzelfsprekend – aan dat jullie zich willen inzetten voor een toegankelijkere gemeente. Zijn hierin stappen gezet tijdens de voorbije legislatuur en heb je zelf kunnen wegen op dit beleidsdomein?
Valérie Wulleman (N-VA – Sint-Pieters-Leeuw):
Ik werk veel op toegankelijkheid van openbare gebouwen. Zo heb ik in ons centrum de parochiezaal toegankelijk laten maken. De toegang was vroeger met een plank over het voetpad naar de straat. Aan ons kasteel dat beschermd is, heb ik een bel laten plaatsen om langs de brug via de achterkant binnen te kunnen. Nu komt er uiteindelijk aan de trappen een traplift. Onze oude bibliotheek werkt ook met een bel om dan langs achter binnen te gaan. Ondertussen is er een nieuwe bibliotheek.
Steve Valcke (CD&V – Merelbeke):
Er zijn veel dingen verbeterd in onze gemeente. Zo zijn o.a. voetpaden hersteld en werden openbare gebouwen en winkels toegankelijker. Mijn expertise werd hierin regelmatig gebruikt. Zo kon ik advies geven over de breedte van toegangsdeuren, het automatiseren van deze deuren en werden er hellende vlakken aangelegd. Ieder jaar wordt er een toegankelijkheidsprijs uitgereikt aan de handelaar die zijn of haar handelszaak toegankelijk heeft gemaakt.
Jonathan Peeters (Groen – Opwijk):
Met Groen hadden we slechts 1 zetel waardoor we jammer genoeg niet hebben kunnen wegen op het beleid. Uiteraard hebben we toegankelijkheid wel op de agenda proberen te zetten waar we konden, maar ik moet vaststellen dat Opwijk nog niet klaar blijkt te zijn om de omslag naar een meer toegankelijke gemeente te maken.
Mario Sel (Pro Heist – Heist-op-den-Berg):
Heel wat zaken werden de voorbije zes jaar gedigitaliseerd wat o.a. de administratie voor heel wat inwoners toegankelijker heeft gemaakt. Ook de website van de gemeente werd zo onder handen genomen en voldoet ondertussen aan de web content toegankelijkheidsvoorschriften. Zelf zorgde ik ervoor dat er zitbanken werden geplaatst in Heist-op-den-Berg waarin je als rolstoelgebruiker plaats kan nemen naast je metgezellen.
Jenny Desaegher (Pro Nieuwpoort – Nieuwpoort):
De eerste jaren van de voorbij legislatuur woonde ik nog in Nieuwpoort, waar ik zeker mijn bijdrage heb kunnen leveren. Ondertussen ben ik verhuisd naar Oostende waar ik me bij Vooruit heb aangesloten. In Nieuwpoort heb ik een oprit van een B&B van de burgemeester toegankelijk laten maken. In Oostende ben ik nog niet zolang actief. Ik hoop met hen de komende jaren nog veel te verwezenlijken.
An Van den Berghe (CD&V – Zele):
Momenteel is men bezig met onze verschillende pleinen op te waarderen. Daarin zal rekening gehouden worden met minder mobiele mensen en kinderwagens. Naar mijn gevoel toch het gevolg van een lange weg in bewustwording. Deels door mijn aanwezigheid.
Eddy Schelfhout (N-VA – Keerbergen):
Onlangs zette ik de toegankelijkheid van Keerbergen nog op de agenda van de gemeenteraad aangezien onze Dorpsstraat volledig is heraangelegd. We merken echter dat er niet volledig voor de toegankelijkheid is gegaan. De ene kant van de straat is toegankelijk gemaakt, de andere zijde niet. Verder probeerde ik verder te wegen op toegankelijkheid van gebouwen en openbaar domein.
Sommigen onder jullie gaven ook aan iets te willen doen aan de mobiliteit? Wat kon op dit vlak gerealiseerd worden?
Valérie:
Bij de oversteekplaatsen let ik erop dat ze die niet maken met een boordsteen, maar de klinkers plaatselijk verlagen. We organiseren ook ieder jaar, reeds 20 jaar, met Kando (nvdr: www.kando.be) een rolstoelwandeling waar veel mensen van de gemeente aan deelnemen.
Steve:
Bushaltes werden op niveau gemaakt. Bij de heraanleg van de weg bij ons in de straat werd de bushalte meteen ook onder handen genomen.
Mario:
Enkele jaren geleden lanceerde het gemeentebestuur het plan om de woonwijk waarin ik woon opnieuw aan te leggen. Aangezien de voetpaden in slechte staat zijn, nam ik deel aan de vergaderingen met de buurtbewoners die hierover met de projectontwikkelaars werden ingericht. We kwamen tot een ontwerp waarin automobilisten en zwakke weggebruikers drempelvrij dezelfde plek innemen op de rijbaan en waarbij er verkeersremmers worden voorzien, zodat dit veilig kan gebeuren. Jammer genoeg werd dit project nog niet gerealiseerd.
Steve, Je gaf aan dat er problemen zijn rond misbruik van parkeerkaarten voor personen met een handicap. Hoe hebben jullie dit aangepakt en merkte je verbetering op dit vlak?
Steve:
Jammer genoeg werden hier niet voldoende stappen in gezet en blijft dit een probleem. Graag zou ik hier verder willen op hameren tijdens de volgende legislatuur.
Jenny, Je hebt zelf al geruime tijd ervaring binnen de Gemeentelijke Adviesraad voor Personen met een Handicap (GAPH). Je was dan ook enorm gemotiveerd om je ervaringen verder te delen binnen verschillende bestuursraden en -organen. Kan je enkele belangrijke punten hierover meegeven?
Jenny:
In de Gemeentelijke Adviesraad voor Personen met een Handicap in Nieuwpoort was ik zeer actief. Als groep hebben we heel wat kunnen realiseren. Ik vertegenwoordigde vooral Dito vzw in de GAPH. In Oostende plan ik dit werk verder te zetten.
Valérie en Eddy, jullie streefden bij de vorige verkiezingen een plaats in de Gemeenteraad na. Vanop een lastige positie op de lijst lukte dit niet, maar jullie zijn ongetwijfeld wel geraadpleegd door gemeenteraadsleden. Misschien kwamen jullie door jullie verkiezingsresultaat wel in 1 of andere gemeentelijke raad terecht. Wat waren jullie ervaringen?
Valérie:
Ik zetel in geen raad maar veel mensen vragen mij raad hoe iets op te lossen. Ik krijg veel meer vragen over toegankelijkheid. Zo hebben ze een grote tuin aangelegd in het OCMW-rusthuis en vroegen ze welke ondergrond ze best gebruikten. Ook bij de kruidentuin en moestuin voor kleine groenten heb ik inspraak bij de aanleg.
Eddy:
Het lukte inderdaad in eerste instantie niet om in de gemeenteraad terecht te komen, maar ruim een jaar geleden werd ik als opvolger alsnog opgenomen. Ik merkte dat het voor de andere leden van de raad wennen was om met iemand met een beperking rekening te houden. Vooral op praktisch vlak waren er voor mij als rolstoelgebruiker aanpassingen nodig. Ondertussen is iedereen hieraan gewend en loopt dit allemaal al wat vlotter.
Steve en An, vanuit een plekje in de lagere regionen op de kieslijst hoopten jullie CD&V opnieuw naar een plekje in de meerderheid te stuwen. Hoe verliep dit en wat was jullie betrokkenheid tijdens de voorbij legislatuur binnen het beleid?
Steve:
CD&V en VLD vormden in Merelbeke samen de meerderheid. Zelf nam ik geen mandaat op, maar was ik wel actief in een bewonersplatform. Binnen dit platform zette ik me vooral in voor de trage weggebruiker. Zo konden we de verkeersveiligheid rondom de scholen verbeteren.
An:
Het lukte ons inderdaad om in de meerderheid te geraken en zelfs om de burgemeester in onze rangen te hebben. Mijn eigen rol zie ik eerder als bewustmaking in functie van mijn lotgenoten en als support voor de ploeg en idealen waar ik in geloof.
Mario, ook jij begon aan de verkiezingsstrijd zonder al te veel persoonlijke ambities. Hoe verging het de partij en kon je hier toch nog een rol in spelen?
Mario:
Pro Heist kon 2 schepenen afvaardigen en had daarnaast nog 2 gemeenteraadsleden. Ikzelf hield me, zoals vooraf afgesproken, op de achtergrond. Ik bleef wel actief op een digitaal overlegplatform van onze partij waarin ik af en toe mijn mening gaf en enkele ideeën kon doorspelen.
Jonathan, je hoopte met Groen de eerste zetel voor de partij in de Gemeenteraad binnen te rijven. Dit lukte. Hoe verging het de Groenen in Opwijk en wat was uw aandeel hierin?
Jonathan:
Zelf ben ik eerder op de achtergrond gebleven. Ons gemeenteraadslid kon wel een luis in de pels van het huidig bestuur zijn. Recent was er nog een Pano-reportage over bouwen in overstromingsgevoelig gebied. Na deze reportage is er een onderzoek gestart naar de bouw van een sporthal in dergelijk gebied. Een duur project waarbij veel geld verloren ging dat beter in toegankelijkheid kon geïnvesteerd worden.
De nieuwe gemeenteraadsverkiezingen komen met rasse schreden dichterbij. Plannen jullie een nieuwe deelname en wat zijn hierbij de nieuwe ambities en uitdagingen?
Valérie Wulleman:
We zijn al een jaar stilaan bezig met de verkiezingen voor te bereiden. Na de nationale verkiezingen starten we volop met de gemeenteraadsverkiezingen en ga ik weer mee op pad, zodat ze inzicht krijgen in hoe moeilijk we het dikwijls hebben.
De vergaderingen worden vaak gedaan waar trappen zijn en dan beseffen ze niet dat ik vroeg moet vertrekken om parkeerplaats te hebben dichtbij de vergaderlocatie, omdat ik dan zonder rolstoel binnen kan. Ik moet dan een half uur of lager in de auto wachten, want zonder hulp kan ik niet binnen.
Steve Valcke:
Ik kom zeker opnieuw op in oktober. Vanop welke plaats op de lijst dit zal zijn wordt pas later deze zomer beslist. Het werk is zeker niet af. Daarom hoop ik opnieuw te kunnen wegen op het beleid in onze gemeente.
Jonathan Peeters:
Momenteel zijn we nog volop bezig om een lijst voor Groen samen te stellen. Als ik hiervoor gevraagd word, zal ik zeker opnieuw deelnemen, maar eerder om op de achtergrond mezelf in te zetten. We willen de komende 6 jaar een kritische stem zijn en op een constructieve manier meewerken aan een gemeente waar meer aandacht wordt gegeven aan toegankelijkheid, groene ruimte en veiligheid.
Mario Sel:
Na de vorige gemeenteraadsverkiezingen vormden 5 partijen een coalitie om de bestuursploeg op de rails te zetten. Dit zorgde ervoor dat er geen ruimte was voor oppositie en er mijn inziens dan ook niet voldoende weerwerk geboden werd om echt grootse dingen in beweging te zetten. Van dit soort politiek distantieer ik me liever. Ik zal dan ook niet opnieuw opkomen in oktober.
Jenny Desaegher:
Ik plan zeker opnieuw op te komen. Ik gaf reeds het memorandum van Dito vzw door aan de partij en hoop na de verkiezingen mijn schouders mee te kunnen zetten onder het toegankelijker maken van Oostende en te werken aan bewustmaking. Zo probeer ik mijn steentje bij te dragen om anderen te helpen.
An Van den Berghe:
Als ik nog meedoe, zal het mijn 5de deelname zijn. Er volgt nog een gesprek. Door gezondheids- en persoonlijke redenen hou ik het nog in beraad. Maar als ik niet zou opkomen, blijf ik lid van de partijraad en zoek ik nog een rol om ook naar buiten toe te tonen dat ik nog steeds achter mijn voorzitter, lijsttrekker en ploeg sta.
Eddy Schelfhout:
Ik plan absoluut een nieuwe deelname, maar eerst focus ik me op de Europese verkiezingen waar ik opkom als 5de opvolger op de lijst. Ik besef ten volle dat dit geen verkiesbare plaats is, maar omdat de partijtop me vroeg kon ik deze kans niet laten liggen. Al was het maar om mensen met een beperking onder de aandacht te brengen, want ook wij zijn in staat om volwaardig deel uit te maken van de maatschappij. Mocht er alsnog een mandaat voortvloeien uit deze verkiezingen zal ik de kans niet laten liggen om dit op te nemen.
Het artikel waarin we in 2018 polsten naar jullie ambities kreeg de titel ‘F*ck de zijlijn’ (naar het boek van een Groen-politicus, met als boodschap om te participeren in het politieke landschap). Wat is jullie boodschap voor zij die twijfelen om aan politiek te doen?
Valérie Wulleman:
Zeker doen, ook al geraak je niet in de gemeenteraad. Toch kan je raad geven en uw steentje bijdragen. Bij een politieke partij moet je niet alleen zijn als je interesse hebt in politiek, maar kan je daarnaast ook veel mensen leren kennen en nieuwe vriendschapsbanden smeden.
Steve Valcke:
Vanuit een politieke partij kan je ook met een beperking iets betekenen voor de maatschappij.
Jonathan Peeters:
Politiek gaat ons allen aan. Er is nood aan een jong publiek om aan politiek te doen, omdat ik denk dat jonge mensen op een beschaafdere manier aan politiek doen dan de huidige generatie die politiek actief is.
Mario Sel:
Ook al kom ik niet opnieuw op, ik blijf nauw volgen wat er zich afspeelt in onze gemeente en zal af en toe mijn mening blijven verkondigen aan enkele bevriende politici. Zo blijf ik toch een beetje van aan de zijlijn – tegen het moto van de Groen-politicus in – politiek betrokken. Ook als activist kan je aan politiek doen.
Jenny Desaegher:
Door politiek actief te zijn kan je aan de alarmbel trekken en je inzetten voor anderen in onze maatschappij. Een beestje in mij dat blijft kriebelen.
An Van den Berghe:
Ik heb zelf lang en hard getwijfeld, elke keer weer opnieuw, maar ik wou tonen wat voor leven wij kunnen leiden en wil een stem zijn voor mijn lotgenoten. Ik wou iets van zingeving aan mijn leven toevoegen. Politiek actief zijn kwam min of meer toevallig op mijn pad. De vragen die ik mezelf elke keer stel zijn: ‘Doe ik het nog graag? Maakt het mij nog de persoon die ik wil zijn? Als ik stop, wat met de vrijgekomen tijd? Kan ik die zinvol invullen?’ Het wordt een deel van je identiteit, zeker als je het al zo lang doet.
Eddy Schelfhout:
Het is zeker een strijd, maar de moeite waard om de handschoen op te nemen en op te komen voor jouw rechten en die van je lotgenoten en dit over de partijgrenzen heen. Nothing about us without us.